*in de eerste plaats bijzonder goed voor mezelf
Als zorgmama weet je uiteraard wat zorgen voor is. Zorgen voor je kind is een evidentie. Wij zijn leeuwinnen als het erop aankomt. Alleen merk ik dat veel zorgmama’s het moeilijk hebben om goed voor zichzelf te zorgen.
Mentaal en fysiek zorgen vraagt energie. Energie die we meestal niet in overvloed hebben. Zelfzorg moet vaak van de kruimels komen. En dan kies je natuurlijk niet voor de moeilijkste weg. Dan gebeurt er simpelweg helemaal niets (en dan heb ik het écht niet over een warm bad of een glas wijn).
Ik hoor mama’s die zichzelf compleet kwijt raakten. Door dat zorgen voor. Mama’s die bang zijn om zichzelf weer terug te vinden. Tussen dat zorgen door. Bang om terug in die spiegel te kijken. Bang om wie ze daar zouden kunnen aantreffen.
Ik hoor ook mama’s die mild zijn voor zichzelf. Tussen dat zorgen door. En alleen streng als het gaat over het bewaken van hun grenzen. Mama’s die gezondere keuzes proberen te maken op alle vlakken en zich omringen met mensen die energie geven. Door dat zorgen voor.
Dus, op de Internationale Dag van de Mentale Gezondheid vraag ik aan alle moederkes:
Zorgt ge ook wel goed voor uzelf?
En vooral, hoe doe je dat dan?
