Soms ben ik ze kwijt, mijn woorden. Soms vult waas mijn hoofd. Soms word ik bang en kan ik moeilijk relativeren, onmogelijk nadenken. Soms ben ik het allemaal even kwijt. Weg houvast.
En dan laat ik los en zijn ze er terug, mijn woorden, de courage én de weg naar elkaar. Dan vult geluk mijn hoofd. Dan word ik high en verdraag alles zoveel beter. Dan valt alles weer in de plooi, en leef ik gulziger dan ooit.
Loslaten of weer stevig vasthouden. Kiezen tussen reddingsboei of surfplank. Altijd dein ik mee. Want wat hou ik zo van mijn zee.
Altijd dein ik mee.
door Sarah van @vanhokjesnaarhartjes
