Het gaat niet om “acceptatie”. Niet om “het een plekje geven”. Niet om “er mee om leren gaan”. Het is geen proces. Het is niet eindig. Het gaat niet over. Het is niet oplosbaar. Het is wat het is.
Het is er.
Altijd.
In alles.
Op elk moment.
In golven.
Het is naast je staan. Luisteren. Een arm. Lachen. Huilen. Genieten. Samen.
Dat is het.
Dat is steun.
Samen.
Wat het wel is.
door @miriam_blondeau, samen met Jasper ouder van Emmie. Als moeder van een dochter met Prader-Willi syndroom zet ze zich in voor meer bekendheid en begrip op www.gratitude-pws.nl
