Een zondagse strandwandeling of een uitdagende bergbeklimming? Het zorgouderschap is voor iedereen anders, niet iedereen draagt immers hetzelfde schoeisel maar gelukkig wel een gelijkaardige rugzak. 🎒
“Als zorgouder trek je maar beter je meest comfortabele schoenen aan. En soms ook wel je stoutste.”
Je wandelt in sneltempo van medische afspraak naar multidisciplinair overleg, ergens onderweg bots je vaak nietsvermoedend op een donkere wolk van levend verlies of loop je hopeloos verloren in het doolhof dat administratie heet. 🤯
Tussen alle zorgobstakels en onverwachte wendingen door durft het (zorg)landschap al eens te veranderen. Soms zoek je tegen beter weten in naar dat adembenemend uitzicht dat je ergens onderweg kwijt raakte en soms vind je onverwachts toch je tweede adem. Een ‘walk in the park’ wordt het vast nooit, maar die schoenen stappen gelukkig wel al wat soepeler dan toen ze net de doos uitkwamen. 🥾
Het zorgouderschap is topsport, alleen zonder eindmeet en zonder medailles. Het zit vol pittige uitdagingen, maar ook massa’s liefde en vindingrijkheid. Het is veel ballen in de lucht en weinig handen om ze op te vangen. 🪩
Als vrienden hun ‘normale’ dagelijkse beslommeringen delen, kunnen wij soms alleen maar dromen van de ballen die zij in de lucht hebben. Terwijl jij die van jou deelt hoor je liever geen uitspraken als “dat het toch overal wel iets is.” 🤫
En dán komen die stoute schoenen geweldig goed van pas. Want we kunnen veel zeggen over dat zorgouderschap, maar nooit dat het zomaar ‘iets’ is van overal en nergens dat geminimaliseerd hoeft te worden. Zorgouders hebben gewoonweg minder marge in die rugzak als het (l)even niet loopt zoals het gaat. 💩
Of we nu wandelen, klimmen, hardlopen of kruipen, een zorgouder vraagt geen medelijden en al zeker geen oordeel, alleen wat erkenning. Voor de zweetdruppels en de tranen, zodat we ons misschien wat minder onwennig in dat kwetsbare hoekje hoeven te wanen. Er is hier plaats genoeg voor iedereen. Ge moet alleen wel uw schoenen uitdoen als ge binnenkomt 🤭
Kak, want soms is het ook gewoon dat.
door Sarah van @vanhokjesnaarhartjes