Waar het hart van vol is, daar loopt mijn pen van over. Ik schrijf zo graag, over jou, voor jou. Ook voor mezelf uiteraard en liefst voor iedereen die er ook maar een beetje warm van wordt. Er valt zoveel te vertellen, in geuren en kleuren, van alles wat de regenboog te bieden heeft tot het meest gifzwarte assortiment.
Vakkundig verscholen onder een dikke laag van schuld en schaamte bleven ze vaak onbesproken, die donkere gedachten. Of hoe ons generaties lang geleerd werd er (niet) mee om te gaan. Ze uitspreken alleen is al redelijk uitdagend. Wanneer je dat extra gewicht in die rugzak meetelt, net dat tikkeltje zwaarder. Hoe vaak ik het verwenst heb, dat sterk (moeten) zijn. Des te vaker was ik allesbehalve dat.
Want weet ge, sterk zijn zit hem niet in dat altijd maar blijven doordoen, flink zijn (oh wat haat ik dat woord), uzelf verlammen of vermannen en voorliegen dat het op die manier wel weer goed komt. Sterk zijn is doorvoelen, stoppen met doen (alsof) en luisteren naar wat uw lijf en hart nodig heeft. Toegeven dat het niet gaat. Dat ge er niet geraakt zonder die uitstekende of meedenkende hand. Dat doorhebben, is behoorlijk sterk.
Zeggen dat ge u soms afvraagt of aan kinderen beginnen wel een goed idee was. Dat ge beschaamd zijt om dat luidop te zeggen. Dat ge die beperking soms haat (en tegelijk even graag ziet). Dat ge twijfelt aan uzelf en ook nog eens als moeder. Dat ge egoïstisch waart omdat uitgerekend gij dat kind wou. Dat durven uitspreken, da’s f*cking sterk.
Maar weet ge wat vooral sterk is? In die spiegel van dat fantastisch kind van u kijken en zien dat ge het kleine eert, dat er meer lichtpuntjes zijn aan die sterrenhemel wanneer het pikdonker is. Dat ge leert en ploetert. En valt. Soms langer moogt blijven liggen dan de wereld nodig acht, maar toch altijd maar weer opstaat. Dat ge er staat tout court. Dat ge dankbaar zijt met elk extra paar schouders along the way. Dat ge die rugzak verdorie samen draagt. Omdat ge kiest om samen sterk te zijn. Want sterk dat zijt ge. Sterker dan ge denkt.
Omdat ge kiest om samen sterk te zijn
door Sarah van @vanhokjesnaarhartjes
